ศีล

n. religious rule, sacred (religious) precept, commandment (particularly ศีลห้า the five commandments of the Buddha for laymen, namely, thou shalt not kill, steal, commit adultery, utter a falsehood, or be intoxicated. S.

(สีน) ศีลธรรม (สีน-ทำ)- morals, moral standard, morality. ถือศีล- to fast, to observe the sacred precepts. ศีลแปด-the eight commandments for nuns. ศีลสิบ-the ten commandments for novices.

คนทั้งปวงน่าจะอยู่ในศีลในสัตย์ทำมาหากินโดยสุจริต Everybody should live an honest life and earn an honest living.

เรามีศีลธรรมต่างกัน We have different standards of conduct.